یادمان باشه…..

شیطان هیچوقت نمیگه نماز نخون

اول میگه چه عیبی داره نمازتو دیرتر بخون

بعدش میگه نماز فقط وسیله است؛ مهم اینه دلت پاک باشه

گولشو نخوریا.

امام صادق(ع)می فرماید:” آدمی بنده خالص خدا نمی شود تا آن گاه که «مدح و ذم» دیگران نزد او یکسان شود".

بحالانوار،ج70، ص294

امام سجاد(ع( به یکایک نعمت ها اشاره می کند:

_خدایا! کوچکی بودم که بزرگم کردی

_ذلیلی بودم که عزتم بخشیدی

_جاهلی بودم که آگاهم کردی

_گرسنه ای بودم که سیرم ساختی

_برهنه ای بودم که مرا پوشاندی

_گمراهی بودم که هدایتم نمودی

_فقیر بودم، بی نیازم کردی

_بیمار بودم، شفایم بخشیدی

گناه کردم، پوشاندی

و………نهمت های فراوان دیگر.

پرتوی از اسرار نماز،محسن قرائتی،ص128

یاد خداوند برکت های بسیاری دارد، ازجمله:

_ یاد نعمت های او، عامل شکر اوست

_یاد قدرت او، سبب توکل براوست

_یاد الطاف او، سبب محبت اوست

_یاد قهر و خشم او، علتی برای خوف از اوست

_یاد عظمت و بزرگی او، یبب خشیت در مقابل اوست

_یاد علم او به پنهان و آشکار، مایه حیا و پاکدامنی ماست

_یاد عفو و کرم او، مایه امید و توبه اوست

_یاد عدل او، عامل تقوا و پرهیزکاری است.

شیوه های دعوت به نماز، محسن قرائتی، ص89-88

حضرت علی(ع) می فرماید:

“قدر و منزلت انسان وابسته به میزان عفو و بخشش اوست و انسانی دارای منزلت و ارزش والاست که پیوسته اهل بخشش و عفو دیگران باشد".

حکمت224

بذل و بخشش فقط مالی نیست. هر کمکی که آلام و اندوه ها را کم کند و بارهای سنگین را از دوش مردم بردارد مصداق بذل و بخشش است.

فرق انسان با حیوان:

مگر به هرچه«دیدنی» است باید نگریست؟

مگر هرچه جلوی چشم مان قرار گیرد، مجاز به تماشائیم؟

مگر من حق دارم دفترچه تو را بی اجازه ات بخوانم؟ مگر تو مجازی که بی اذن دوستت ، کیف و کمد او را باز کنی؟ یا به جیب او دست ببری؟ یا آلبوم عکسش را نگاه کنی؟ یا نامه ای را که برای دیگری آمده، بی اجازه بازکنی و بخوانی؟

اگر در خانه یا اتاقی باز بود، مگر باید داخل آن را دید زد؟

این است فرق انسان و حیوان.

فردی که باحجاب و حیا حریم خصوصی اش را محترم بشمارد عزت نفس و اعتماد به نفس کافی برای زندگی دارد و به حریم خصوصی دیگران احترام خواهد گذاشت و همین نیز در ایجاد ارتباطش با دیگران تأثیر مثبت دارد.

به هر حال افرادی که به هر شکلی، چه با بی عفتی، چه با اجازه دادن به دیگران، حریم خصوصی خود را از بین برده اند افرادی بی انگیزه به زندگی اند چون از علایق، افکار و رویاهایشان و در واقع از خودشان چیزی در ذهن نمانده که بخواهند با آن زندگی کنند.

این افراد اغلب پرخاشگر و عصبی بوده و معمولا به شخصی وابسته تبدیل می شوند.

مراقب باشیم با لمس نگاه خود در حریم دیگران جهنم دنیوی و اخروی را لمس نکنیم.

آیا ادراه خانه و تربیت فرزندان برومند و ساختن انسانهایی که در آینده بتوانند با بازوان توانای خویش،چرخهای عظیم جامعه را به حرکت در آورند، نقش اجتماعی زن را نشان نمی دهد؟

آنهایی که این رسالت عظیم زن را کار مثبت محسوب نمی کنند، از نقش خانواده و تربیت در ساختن یک اجتماع سالم و آباد و پربرکت بی خبرند.

آنان می پندارند راه صحیح این است که زن و مرد ما همانند زنان و مردان غربی، اول صبح، خانه را به قصد ادارات، کارخانه ها و مانند آن ترک کنند و بچه های خود را به شیرخوارگاههابسپارند و یا در اتاق بگذارند و در را به روی آنها ببندند و طعم تلخ زندان را از همان زمان که غنچه ناشکفته ای هستند به آنها بچشانند. غافل از اینکه با این عمل، شخصیت آنها را درهم می کوبند و کودکانی بی روح و فاقد عواطف انسانی به بار می آورند که آینده جامعه را به خطر خواهند انداخت.

مهربان بودن یعنی از خودگذشتگی.

آدم خودخواه نمی تواند مهربان باشد.

مهربانی آدم خودخواه مکر است، چون او می خواهد برای رسیدن به دوست داشتنیهای نفسانی خود به دیگران مهربانی کند.

یک مهربان واقعی هیچوقتنامهربان نمی شود.

کسی که پس از مدتی نامهربان می شود یا خودخواه بوده یاخودخواه شده است.

امام صادق(ع)می فرماید:” هر مردی برای اداره منزل و خانواده خود به سه خصلت نیاز دارد، اگر «این خصلت ها» در طبیعت او نباشد؛ باید خود را به سختی بیندازد تا آنها را بدست آورد:

* خوش رفتاری

*گشاده دستی

* غیرت برای حفاظت از اهل منزل

تحف العقول، النص، ص 322