اشکال ما آدمها این است که ….

هرکدام به روش خود یکدیگر را دوست داریم ، گاهی ظالمانه، گاهی خودخواهانه، گاهی مغرورانه، گاهی مالکانه و گاهی عمیقا عاشقانه…..و چقدر در راه و روشهای خود در نهایت دوست داشتن قلب یکدیگر را می شکنیم و احساس یکدیگر را جریحه دار می کنیم. وقتی پای رفتن پیش می آید تازه به این فکر می کنیم که کجای کار ما اشتباه بود! رفتن همیشه با یک خداحافظی اتفاق نمی افتد، گاهی رفتن در انبوهی از ماندن و بودن است……