گروهی از کودکان مشغول بازی بودند، ناگهان با دیدن پیامبر(ص) که به مسجد می رفت، دست از بازی کشیدند و به سوی حضرت دویدند و اطرافش را گرفتند.

آنها دیده بودند پیامبر اکرم(ص) امام حسن و امام حسین(ع) را به دوش خود می گیرد و با آنها بازی می کند.

به این امید، هریک دامن پیامبر (ص)را گرفته و می گفتند:شتر من باش!پیامبر(ص) می خواست هرچه زودتر خود را برای نماز جماعت به مسجد برساند اما دوست نداشت دل پاک کودکان را برنجاند.

بلال در جستجوی پیامبر (ص)از مسجد بیرون آمد، وقتی جریان را فهمید خواست بچه ها را تنبیه کند تا پیامبر(ص) را رها کنند.

آن حضرت وقتی متوجه منظور بلال شد به او فرمود: تنگ شدن وقت نماز برای من از این که بخواهم بچه ها را برنجانم بهتر است.

پیامبر(ص) از بلال خواست برود و از منزل چیزی برای کودکان بیاورد. بلال رفت و با هشت دانه گردو برگشت.

پیامبر(ص) گردوها را بین بچه ها تقسیم کرد و آنها  راضی و خوشحال به بازی خودشان مشغول شدند.

بیان: توجه به نیاز و خواسته های کودکان از اصول اولیه تربیت است.

آسان ترین و پسندیده ترین راه، راضی کردن کودکان  همان روش متواضعانه پیامبر(ص) است که علاوه بر تأمین نیاز کودکان، به آنها نوعی شخصیت نیز می بخشد.

نفایس الاخبار/ص286