حقیقت دعا برای آن است که خدا انسان را به حضور بپذیرد

و به او رو کند و انسان او را زیارت کند.

لذا در میان برجسته ترین تعبیرات، مناجات شعبانی است که:

«وأقبل إلیّ إذا ناجَیتک»

« مناجات من تنها برای آن است که تو به من رو کنی نه برای

آنکه چیزی به من بدهی».

دعا و حکمت آن، آیت الله جوادی آملی"حفظه الله”