امام علی(ع) می فرماید:

دوستان خدا آنانند که؛

* به درون دنیا نگریستند آنگاه که مردم به ظاهر آن چشم دوختند

*و سرگرم آینده دنیا شدند، آنگاه که مردم به امور زودگذر دنیا پرداختند

* پس هواهای نفسانی که آنان را از پای در می آورد، کشتند

* و آنچه که آنان را به زودی ترک می کرد، ترک گفتند

*و بهره مندی دنیاپرستان را از دنیا خوار شمردند و دست یابی آنان را به دنیا، زودگذر دانستند

*با آنچه مردم آشتی کردند، دشمنی ورزیدند

* و با آنچه دنیا پرستان دشمن شدند، آشتی کردند

* قرآن به وسیله آنان شناخته می شود

* و آنان به کتاب خدا آگاهند

*قرآن به وسیله آنان پا برجاست

* و آنان به کتاب خدا استوارند

* به بالاتر از آنچه امیدوارند، چشم نمی دوزند

*و بیش از آنچه را که می ترسند، هراس ندارند.

نهج البلاغه، حکمت432