
شباهت ما آدمها و نان سنگک.....
دیدی نانوا چطور خمیر نان سنگک را پهن می کند و درون تنور می گذارد!؟
چه اتفاقی می افتد؟!
خمیر به سنگ ها می چسبد!
اما نان، هرچه پخته تر می شود، از سنگ ها جدا می شود….
حکایت آدم ها همین است……
سختی های این دنیا برابر با حرارت تنور است و این سختی هاست که انسان را پخته تر می کنند.
و هرچه انسان پخته تر می شود سنگ کمتری به خود می گیرد…..
سنگ ها تعلقات دنیوی هستند….
*ماشین من….
*خانه ی من…..
*کارخانه ی من…
آنوقت که قرار است نان را از تنور خارج کنند سنگ ها را از آن می گیرند!
خوشا به حال آنکه در تنور دنیا آنقدر پخته می شود که به هیچ سنگی نمی چسبد.
یک جرعه معرفت
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط فاطمه الزهرا ایلام در 1395/05/30 ساعت 01:26:00 ب.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
نظر دهید