شباهت ما آدمها و نان سنگک.....

دیدی نانوا چطور خمیر نان سنگک را پهن می کند و درون تنور می گذارد!؟

چه اتفاقی می افتد؟!

خمیر به سنگ ها می چسبد!

اما نان، هرچه پخته تر می شود، از سنگ ها جدا می شود….

حکایت آدم ها همین است……

سختی های این دنیا برابر با حرارت تنور است و این سختی هاست که انسان را پخته تر می کنند.

و هرچه انسان پخته تر می شود سنگ کمتری به خود می گیرد…..

سنگ ها تعلقات دنیوی هستند….

*ماشین من….

*خانه ی من…..

*کارخانه ی من…

آنوقت که قرار است نان را از تنور خارج کنند سنگ ها را از آن می گیرند!

خوشا به حال آنکه در تنور دنیا آنقدر پخته می شود که به هیچ سنگی نمی چسبد.

 

یک جرعه معرفت

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
نظر دهید

آدرس پست الکترونیک شما در این سایت آشکار نخواهد شد.

URL شما نمایش داده خواهد شد.
بدعالی
This is a captcha-picture. It is used to prevent mass-access by robots.