شب قدر، شب اتفاقات ویژه است؛ چه اتفاقی که در آن شب می گذرد و چه اتفاقی که قرار است از آن شب به بعد بر ما بگذرد؛ از نزول ملائکه تا ارزش هزار ماه برتری بر ماه های دیگر و تا سلام هی حتی مطلع الفجر.

شب قدر، شب عبادت و هوشیاری است، می توان در جمع بود و یا در خلوت و گوشه ای تنها؛ اگرچه بسیاری از مردمان در این شب های سه گانه، ترجیحشان محافل جمعی است؛ مساجد و امامزاده ها و هیئت های مذهبی و هرجای دیگری که کسانی باشند تا فریادشان به آسمان برسد. این جمع ها و این شب ها باعث می شود در برخی از شهرها، خیابان های اطراف مساجد و مراکز اصلی لبریز از جمعیت بیدار باشد.

شب قدر، پر از قدر و قیمت است،خداوند به حضرت موسی«ع» می فرماید:«نزدیکی به من، برای کسی است که شب قدر را بیدار      می ماند»

و یا«رحمت من برای کسی است که در شب قدر بر بینوایان ترحم کند»، گاه نزدیکی و رحمت خدا را با شب بیداری و صدقه می توان به دست آورد . در حدیث دیگری نیز راز برتر از هزار ماه بودن این شب چنین آمده« در آن شب، کار شایسته مثل( نماز و زکات و خوبی های گوناگون) بهتر از کار در هزار ماهی است که شب قدر در آن ها نباشد».

شب قدر به ما یاد می دهد که خدایی هست، گرد آمدن مردم در کنار هم، بیدار ماندن از شب تا صبح و ناله ها و راز و نیازهایشان در این سه شب فقط برای خداست. این شب هاست که یادمان می آید خدا فقط برای زمان گرفتاری ها نیست، یادمان می اید که خدا آن قدر بزرگ است که می توان بر او تکیه زد و آن قدر قوی است که می تواند درخواست های بزرگ ما را برآورده کند.

شب قدر، شب کشف دوباره خداست، اگر باز گمش نکنیم.