از گرما می نالیم، از سرما فرار می کنیم.

در جمع، از شلوغی کلافه می شویم و در خلوت، از تنهایی بغض می کنیم.

تمام هفته منتظر رسیدن روز تعطیل هستیم و آخر هفته هم بی حوصلگی

تقصیر غروب جمعه است و بس!!

همیشه در انتظار به پایان رسیدن روزهایی هستیم که بهترین روزهای زندگیمان

را تشکیل می دهند:

مدرسه…….دانشگاه…..کار….

حتی در سفر همواره به مقصد می اندیشیم بدون لذت از مسیر!!!

غافل از اینکه زندگی همان لحظاتی بود که می خواستیم بگذرند.

پروفسور محمود حسابی