رمضان اسمی از اسماء الهی است و نباید آن را به تنهایی ذکر کرد. مثلا بگوئیم رمضان آمد یا رفت، بلکه باید گفت که ماه رمضان آمد، یعنی ماه را باید به اسم اضافه کرد.

در این زمینه هشام بن سالم از حضرت امام محمدباقر«ع» نقل روایت می کند و می گوید: ما هشت نفر از رجال در محضر حضرت ابی جعفر امام باقر«ع» بودیم، پس سخن از «رمضان» به میان آوردیم.

امام«ع» فرمود: نگوئید این است«رمضان» و نگوئید«رمضان» رفت یا آمد، زیرا «رمضان» نامی از اسماء الهی است که نمی رود، و نمی آید بلکه شیء زائل و نابود شدنی می رود و می آید، امام بگوئید: «ماه رمضان»

و رمضان ماهی است که قرآن در او نازل شده است و خداوندآن را «مثل» و «عید» قرار داده است.

بحار الانوار الجامعه لدرر اخبار الایمه الاطهار«ع»، ج23، ص396