از امام رضا(ع) روایت شده است که در بنی اسرائیل 

قحطی شدید پی در پی اتفاق افتاد.

زنی بیش از یک لقمه نان نداشت، آن را در دهان گذاشت

تا بخورد، فقیری فریاد زد ای کنیز خدا، وای از گرسنگی.

زن گفت در چنین زمان سختی، صدقه دادن روا است.

لقمه را از دهان بیرون آورد و به فقیر داد.

زن، فرزندی کوچک داشت که در صحرا هیزم جمع می کرد

گرگی رسید و طفل صغیر را با خود برداشت و برد، مادر به 

دنبال گرگ دوید. 

خداوند جبرئیل را مامور نجات طفل فرمود.

جبرئیل پسر بچه را از دهان گرگ گرفت و به سوی مادرش

انداخت و به مادر گفت ای کنیز خدا، از نجات فرزندت راضی

شدی، لقمه ای در برابر لقمه ای.

منبع: ثواب الاعمال