رسول خدا«ص» فرمود:« هرکس، نابینایی را در زمین هموار به اندازه چهل قدم راهبری کند، آنچه خورشید بر آن می تابد [اگر]طلا باشد، به قدر سر سوزنی از کارش را جبران نمی کند و اگر آن نابینا را از گذرگاهی خطرناک گذرانده باشد، آن را در قیامت در ترازوی نیکی هایش خواهد یافت که صد هزار برابر وسیع تر از دنیاست».

در حدیثی دیگر فرمود:«هرکس یکی از نیازهای دنیوی نابینایی را برآورد و در راه آن گامی بردارد تا خدا نیازهایش  را تأمین کند، خدا برائت از انفاق و رهایی از آتش را به وی عطا فرماید و هفتاد نیاز دنیوی او را برآورده سازد و پیوسته تا پایان آن کار، رحمت الهی سراسر وجودش زا فرا می گیرد».

و نیز فرمود: « هرکس نابینایی را به مسجد یا خانه اش یا برای تأمین نیازش همراهی کند، خدا برای هر گامی که برداشته و بر زمین نهاده پاداش آزاد کردن برده ای را می نویسد و فرشتگان بر او درود می فرستند تا از وی جدا شود».