در روایتی از امام صادق«ع» آمده است که هر مؤمنی، در وقت افطار و خوردن سحری، این سوره را بخواند، در میان این دو وقت « ثواب شهیدان» را دارد.

حضرت فاطمه زهرا«س» می فرماید: روزه داری که زبان و گوش و چشم و جوارح خود را حفظ نکرده روزه اش به چه کارش خواهد آمد.

اگر هیچ بهره ی مادی از دعایمان نبریم، دست کم _ وبلکه دست بالا _ این فایده ی بزرگ و این سعادت والا نصیبمان شده که با خالقمان به سخن بنشینیم و به دنبال آن به او تقرب پیدا کنیم.

تقربی که مایه و شالوده اش، معرفت الله است و از معرفت و شناخت خدا بالاتر، مگر نعمتی پیدا می شود؟

امام صادق«ع» می فرماید: بر شما باد به دعا کردن که تقرب _ به خدا _ پیدا نمی کنید با چیزی مثل دعا……

پیامبر اکرم«ص» می فرماید: همانا عمل در ماه رمضان چندین برابر می گردد. جبرئیل «ع» به من خبر داد که حسنات افراد، یک میلیون برابر می شود، و این است فرموده خداوند متعال که فرمود:« وَاللهُ یُضاعِفُ لِمَن یَشاءُ»

خانه ات که اجاره ای باشد

دائم به کودکت می گویی:

میخ نکوب، روی دیوارها نقاشی نکش…….

و مراقب خانه باش….

اما اینهمه مراقبت برای چیست؟!

چون خانه مال تو نیست ، مال صاحبخانه ست…….

چون این خانه دست تو امانت است….

خانه دلت چطور!؟

خانه ی دل تمامش مال خداست…

درخانه خدا نقش گناه کشیدن و میخ گناه کوبیدن ممنوع!

خدایا برای تو روزه گرفتیم

و با روزی تو افطار می کنیم

پس روزه ی ما را بپذیر

که به راستی تو شنوای دانایی

طاعات قبول

التماس دعا

الهی……

تو را به مهربانیت قسم

دل های گرفته را شاد کن

دست های نیازمند را بی نیاز کن

قلبی نورانی، تنی سالم، زندگی آرام و خیالی راحت

نصیب همه گردان.

آمین یا رب العالمین

دم افطار که  بی تاب و تشنه ترم…

می شوم غرق علمدار…..

عمو…..

آب……

حرم……

بعد یاد تو می افتم که غریبی آقا……

تو کجا دعوتی افطار؟

چرا بی خبرم؟

امام خامنه ای « مدظله العالی» می فرماید: مراقب باشید، اینکه خدا باب توبه را باز کرده، خیال نکنید گناه، چیز کم و کوچکی است. همین دروغگویی و غیبت، همین ظلم کردن، ولو با یک کلمه، گناهان کوچکی نیست. لازم نیست که انسان سال های متمادی غرق گناه باشد تا احساس گناه کند. یک گناه هم، یک گناه است.

در جایی دیگر می فرماید: برای ظهور مهدی موعود«عج»زمینه باید آماده بشود؛  و آن عبارت از عمل کردن به احکام اسلامی و حاکمیت قرآن و اسلام است.

انتخاب همسر، سنگ زیربنای یک زندگی موفق است و باید گفت که اکثر شکستها در زندگی مشترک، از بناگذاری نامناسب این سنگ زیرین ناشی می شود. این که یک زندگی شیرین پس از مدتی به تلخی و سردی می گراید، این دریافت ویرانگر هر یک از زوجین را در متن خود دارد که « ما اصلا برای هم مناسب نبودیم» ، یعنی به این نتیجه می رسند که در مرحله «گزینش» اشتباه کرده اند.

باید توجه داشت که انتخاب همسر، غیر از انتخاب لباس و یا گزینش نوکر و کلفت است؛ زیرا شخص با انتخاب همسر می خواهد شریکی در زندگی خانوادگی برای خود برگزیند، شریکی که تا پایان عمر همراه  و همراز او باشد و از مصاحبت با او لذت ببرد. می خواهد او را شریک مال و زندگی خود و مهم تر از همه، محرم اسرار خویش نماید. از این رو عقل سلیم حکم می کند که انسان باید درباره «همسر» آینده اش تحقیق کند و از هر گونه عجله کاری و اغماض در جوانب قضیه بپرهیزد، ویژگی های اخلاقی و روحی همسر مورد انتخاب را بشناسد و بنگرد که چه کسی را برای همسری بر می گزیند.

از این رو، مرحله بررسی و شناخت جهت گزینش همسر، اهمیت بسزایی در زندگی انسان دارد؛ زیرا، تجربه نشان داده که بیشتر اختلافات خانواده ها و طلاقها و از هم پاشیدگی ها، منشأ آن شتابزدگی در انتخاب همسر بوده است.

بنابراین پیشوایان معصوم«ع» درباره این امر خطیر و سرنوشت ساز دستور داده اند که هنگام انتخاب همسر، ابتدا وضو بگیرید و دو رکعت نماز بجای آورید و آن گاه از خداوند مهربان درخواست نمائید که همسری شایسته که از لحاظ اخلاق و پاکدامنی و نگه داری مال و آبروی شوهر و زیبایی و فرزندآوری سرآمد زنان  است، نصیب شما گرداند و سپس به سراغ انتخاب همسر بروید.

وسائل الشیعه، ج14، ص79