امام محمد باقر«ع» از امیر المؤمنین«ع» روایت فرموده: هنگامی که آیت الکرسی نازل شد رسول خدا«ص» فرمود آیت الکرسی آیه ای است که از گنج عرش نازل شده و زمانی که این آیه نازل گشت هر بتی که در جهان بود با صورت به زمین خورد.

در این زمان ابلیس ترسید و به قومش گفت:(امشب حادثه ای بزرگ اتفاق افتاده است باشید تا من عالم را بگردم و خبر بیاورم)، ابلیس عالم را گشت تا به شهر مدینه رسید مردی را دید و از او سؤال کرد: دیشب چه حادثه ای اتفاق افتاد، مرد گفت: رسول خدا«ص» فرمود: « آیه ای از گنج های عرش نازل شد که بت های جهان به خاطر آن آیه همگی با صورت به زمین خوردند، ابلیس بعد از شنیدن حادثه به نزد قومش رفت و حادثه را به آن ها خبر داد.

عبدالله بن عوف گفته است: شبی خواب دیدم که قیامت شده است و من را آوردند و حساب من را به آسانی بررسی کردند، آنگاه مرا به بهشت بردند و کاخ های زیادی را به من نشان دادند، به من گفتند: درهای این کاخ را بشمار؛ من هم شمردم،50درب داشت، بعد گفتند: خانه هایش را بشمار، دیدم 175خانه بود، به من گفتند: این خانه ها مال توست، آن قدر خوشحال شدم که از خواب پریدم و خدا را شکر گفتم.صبح که شد نزد ابن سیرین رفتم و خواب را برایش تعریف کردم. او گفت: معلوم است که آیت الکرسی زیاد می خوانی، گفتم: بله همین طور است ولی شما از کجا فهمیدی، گفت برای اینکه این آیه 50کلمه و 175 حرف دارد. من از زیرکی حافظه او تعجب کردم.

آنگاه به من گفت: هرکس آیت الکرسی را بسیار بخواند سختی های مرگ بر او آسان می شود.

رسول خدا«ص» فرمودند: »هر کس آیت الکرسی را بعد از نماز بخواند هفت آسمان شکافته گردد و به هم نیاید تا خداوند متعال به سوی خوانند آیت الکرسی نظر رحمت افکند و فرشته ای را بر انگیزد که از آن زمان تا فردای آن کارهای خوبش را بنویسد و کارهای بدش را محو کند».

در روایتی از امام محمدباقر«ع» آمده است:« هر کس آیت الکرسی را بعد از هر نماز بخواند از فقر و بیچارگی در امان شود و رزق او وسعت یابد و خداوند به او از فضل خودش مال زیادی بخشد».