چه خوش است من بمیرم به ره ولای مهدی

سر وجان بها ندارد که کنم فدای مهدی

همه نقدِ هستی خود، بدهم به صاحب جان

که یک دقیقه بینم رخ دلگشای مهدی

بی تو در حیطه ی این شهر نفس آلوده….

یاس خوشبوی ولایت، نفسم می گیرد

سلام می کنم به تو، غریب غائب از نظر

توئی که وقت بی کسی، به داد من رسیده ای

کندوی باغ هستی بی تو عسل ندارد

بی تو کتاب عاشق ضرب المثل ندارد

گفتا که بین خوبان مهدیست یا که یوسف

گفتم که در دو عالم مهدی بدل ندارد….

هر روز باید از فراقش ناله سر داد

مهدی فاطمه آقای روز جمعه نیست

دل مستمندم ای جان به لبت نیاز دارد..

به هوای دیدن تو هوس حجاز دارد..

ببوسم خاک پای جمکران را

تجلی خانه پیغمبران را

ای کاش کسی برای آقا تب داشت

یادی ز امام منتظر بر لب داشت

قربان غریبی ات شوم مهدی جان

ای کاش که صاحب الزمان، زینب داشت

«اللهم عجل لولیک الفرج»

جمعه یعنی عطر نرگس در هوا سر می کشد

جمعه یعنی قلب عاشق سوی او پر می کشد

جمعه یعنی روشن از رویش بگردد این جهان

جمعه یعنی انتظار مهدی صاحب زمان

«اللهم عجل لولیک الفرج»

وفای سگ که جای خود!

کاش معرفت شتر را داشتم!

حضرت امام سجاد(ع) شتری داشت که با آن بیست و دوبار حج رفت اما حتی یک تازیانه هم به او نزد و در شب شهادتش سفازش کرد که رسیدگی شود به شترش.

پس از شهادت امام(ع) شتر یکسره به سوی قبر مطهر می رفت در حالیکه هرگز قبر حضرت را ندیده بود ، خود را بر بروی قبر انداخت و گردن خود را بر آن می زد، و اشک می ریخت.

خبر به امام محمدباقر(ع) رسید ، امام کنار قبر پدر رفت و به شتر گفت: آرام باش ، بلند شو خدا تو را مبارک گرداند.

شتر بلند شد و برگشت ولی پس از اندکی باز به سوی قبر برگشت و کارهای قبل را تکرار کرد.

امام باقر(ع) باز آمد و او را آرام کرد ولی بار سوم فرمود:« او را رها کنید، او می داند از دنیا خواهد رفت».

سه روز نگذشت که شتر از دنیا رفت.

بحارالانوار46، ص147،148، ح4-3-2

اصول کافی1، ص467، ح4-3-2

هرگز نگذاشت تا ابد شب باشد

او ماند که در کنار زینب باشد

سجاد که سجاده به او دل می بست

تدبیر خدا بود که در تب باشد

شهادت وارث نهضت عاشورا را به تمامی علما،فضلا ،طلاب سراسر کشور و همه مسلمانان جهان تسلیت می گوئیم.

دوباره دلم میل کربلا دارد

همان حریم، که بام و دو هوا دارد

یکی هوای"ابالفضل” یکی هوای “حسین”

چه باصفاست هوایی که “کربلا” دارد.

شب عاشورا، امام حسین(ع) به اصحاب فرمود:

« فرداهمه شما کشته خواهید شد، قاسم نزد عمویش آمد و عرض کرد:"عمو جان من هم فردا کشته می شوم؟”

امام او را به سینه اش چسبانید و فرمود:

مرگ در نظر تو چگونه است؟

قاسم جواب داد:

«از عسل شیرین تر است»

امام به او فرمود:

تو بعد از بلای عظیم کشته می شوی و عبدالله، شیرخوار هم شهید می شود….

الوقایع و الحوادث،ج3، ص62

امام سجاد(ع) فرمود:

« زمین کربلا، در روز رستاخیز، چون ستاره مرواریدی می درخشد و ندا در می دهد که من زمین مقدس خدایم، زمین پاک و مبارکی که پیشوای شهیدان و سالار جوانان بهشت را در بر گرفته است».

کامل الزیارات، ص268

امام صادق(ع) می فرماید:” هر نالیدن و گریه ای مکروه است، مگر ناله و گریه بر حسین (ع)".

بحارالانوار،ج45 ،ص313

حسین جان 

پدرم گفت اگر خادم این خانه شوی

همه زندگی و آخرتت تضمین است

از خدا خواسته ام تا بشوم بیمارت

بس که داروی شفاخانه ی تو شیرین است

هر که دارد هوس کرب و بلا گریه کند

زغمش ندبه کند در همه جا گریه کند

هرکه را نیست مسیر به زیارت برود

هرکجا می شنود صوت عزا گریه کند.

آبروی حسین به کهکشان می ارزد

یک موی حسین بر هردو جهان می ارزد

گفتم که بگو بهشت را قیمت چیست؟؟؟

گفتا که حسین ، بیش از آن می ارزد

یک باره دلم گفت که بنویس کلامی

در وصف بلند مرتبه و شاه مقامی

دستی به روی سینه نهادم و نوشتم

” از من به حسین بن علی عرض سلامی”

“سلام آقا جان”

پیامبر اکرم(ص) می فرماید:

« هر قضایی که خداوند درباره مؤمن بکند خیر اوست، چه خوشحال بشود و چه ناراحت، زیرا اگر کاری باشد که او را ناراحت کند ؛ کفاره گناه اوست و اگر نعمتی به او بدهد بخاطر این است که او را دوست دارد و موهبت الهی به او داده است».

تحف العقول